Grote Brandnetel

Naam Grote Brandnetel

Familienaam De botanische naam Urtica dioica komt van het Latijnse uro "ik brand", wat verwijst naar de pijnlijke brandharen van de plant

Standplaats De grote brandnetel komt voor op stikstofrijke, humushoudende grond en vaak op halfbeschaduwde plaatsen. Is vaak te vinden op afvalplaatsen en verlaten bouwplaatsen.

Bloeiperiode mei tot oktober

Eetbare delen overbekend is de brandnetel om zijn culinair gebruik. Hij wordt gebruikt voor zowel thee als de omelet en voor soep. Combineer naar eigen smaak met andere wilde groenten zoals bijvoorbeeld adderwortelblad, engelwortelblad, melganzenvoet, vogelmuur, speenkruid, boragie, daslook, melde, veldzuring of waterkers.

Jonge brandnetelstengels van de grote brandnetel kunnen als een soort spinazie gegeten worden. In het voorjaar smaken de ongeveer 20 cm lange stengels het beste. Zeer jonge stengels kunnen als sla gegeten worden. Van brandnetels kan soep gemaakt worden. Ook de bladeren van de brandnetel kunnen voor consumptie gebruikt worden. Hiervoor moeten de bladeren, na het plukken, worden gedroogd op een droge en luchtige plaats. Hierna kan er van de gedroogde bladeren thee worden getrokken. De brandharen worden geneutraliseerd zodra ze eventjes in heet water gezet worden.

Het beste is om alleen jonge bladeren te gebruiken. Dit kan later in het seizoen bereikt worden, door alleen de topjes (3 cm) te oogsten. Oude bladeren hebben teveel nitriet. Een Friese specialiteit is brandnetelkaas.

Geneeskrachtige toepassingen de brandnetel wordt vaak in het voorjaar gebruikt om van binnen even alles te zuiveren. Het is o.a. goed voor huid, bloed en nieren. Overig De bloemtrossen van de grote brandnetel hangen in okselstandige aren, van de kleine brandnetel staan ze rechtop. Beide brandnetels hebben brandharen aan de stengel en aan de onderzijde van het blad.

Vroeger werden boter, vis en vlees in brandnetelbladeren verpakt om ze langer fris te houden. Het blijkt dat stoffen in brandnetel bacteriegroei tegengaan.